Rodzaje kleju do drewna i cechy jego zastosowania

Do trwałego łączenia wyrobów drewnianych i materiałów drewnopochodnych - desek, płyt pilśniowych, tektury - stosuje się klej do drewna. Główną rolę odgrywa białko – to ono decyduje o silnym wiązaniu. Połączenie jest bardzo silne. Wraz ze stopniowym niszczeniem konstrukcji staje się jasne, że modyfikacja nie dotyczy warstwy kleju, ale sąsiednich warstw drewna. Klej ten posiada naturalną bazę i nie wydziela szkodliwych substancji, dzięki czemu jego stosowanie jest w pełni bezpieczne nawet w pokojach dziecięcych.

Rodzaje kleju do drewna

Do produkcji kleju wykorzystywane są surowce organiczne. W zależności od pochodzenia wyróżnia się następujące typy:

• kość;
• mięsisty;
• podejrzany

Najpopularniejszy jest klej do drewna kostnego. Otrzymuje się go z kości i odpadów kostnych zwierząt. Szczególnie cenione są pellety wykonane z rogów. Klej kostny zawiera żelatynę, kolagen i cysteinę. Wszystkie mają doskonałą lepkość i pozwalają mocno skleić produkty drewniane. Klej kostny jest zwykle sprzedawany w postaci granulatu.

Klej skórny wytwarzany jest z odpadów przemysłu skórzanego. Zasadniczo jest to mezdra – warstwa tkanki podskórnej odcinana podczas garbowania skór. Wykorzystuje się również skrawki skóry. Wszystkie zawierają oligopeptydy o właściwościach adhezyjnych. Klej skórny jest dostępny w postaci płytek, płatków i proszku.

Klej rybny wytwarza się z resztek ryb: kości, głów, łusek, wnętrzności, płetw. Klej ten uważany jest za najwyższej jakości, dlatego jest najdroższy.Znajduje zastosowanie przy renowacji wyrobów zabytkowych, jako podstawa do malowania ikon oraz do innych prac wymagających najwyższej jakości. Klejem rybnym można sklejać zarówno powierzchnie jednorodne, jak i niejednorodne. Produkowany jest w postaci granulatu lub płatków.

PVA

Klej PVA wyróżnia się. Jest całkowicie syntetyczny. Oparty jest na substancji zwanej polioctanem winylu. Ale PVA jest bezpieczny, podobnie jak jego białkowe odpowiedniki. Jest nawet dopuszczony do stosowania w placówkach edukacyjnych w zakresie kreatywności dzieci. PVA jest również aktywnie wykorzystywany w pracach stolarskich i budowlanych. Doskonale radzi sobie z łączeniem wyrobów drewnianych, kartonu i desek.

Zalety kleju PVA:

• elastyczność;
• odporność na wilgoć;
• niezawodność przyczepności powierzchni;
• przezroczystość podczas suszenia;
• przystępna cena;
• Sprzedawany jako masa gotowa do użycia.

Funkcje gotowania

Klej do drewna sprzedawany jest w stanie suchym. Najczęściej są to małe żółto-brązowe granulki. Czasami w płytkach można znaleźć klej. Jakość można określić na podstawie wyglądu: im jaśniejszy i bardziej przezroczysty granulat, tym lepszy klej.

Przed użyciem kleju ważne jest jego prawidłowe przygotowanie. Jeśli kupiłeś płytki, należy je zmiażdżyć. Aby to zrobić, owiń go szmatką i rozbij młotkiem, aż zamieni się w okruchy.

Przygotowanie kleju dzieli się na dwa etapy.

1. Moczyć. Napełnij granulki lub okruchy zimną wodą. Najpierw należy go zagotować, ponieważ sole zawarte w „surowej” wodzie negatywnie wpłyną na jakość gotowej masy. Płyn powinien całkowicie pokryć wszystkie granulki. Klej należy namoczyć, aż stanie się miękki i galaretowaty. Moczenie trwa od 4 do 12 godzin, w zależności od ilości granulek.
2. Gotowanie. Po spęcznieniu klej należy gotować przez około 15 minut w łaźni wodnej. Utrzymuj temperaturę od 60 do 80 stopni. Rezultatem powinien być jednorodny płyn pozbawiony grudek. Nie podgrzewaj masy nad otwartym ogniem ani nie doprowadzaj do wrzenia - białko, z którego wykonany jest granulat, zacznie się pogarszać, a zdolność klejenia spadnie. Kiedy na powierzchni utworzy się cienki film, masa klejąca jest gotowa.

Gotowość do klejenia można sprawdzić w inny sposób. Podnieś drążek służący do mieszania substancji nad powierzchnię. Jeśli płyn kapie z niego osobnymi kroplami, musisz ugotować więcej. Jeśli płynie ciągłym strumieniem, klej jest gotowy.

Istnieje specjalne urządzenie do gotowania kleju do drewna - pistolet do klejenia. Składa się z dwóch naczyń o różnej wielkości, umieszczonych jeden w drugim. Wodę wlewa się do dużego pojemnika, a spęczniały klej do drewna wlewa się do mniejszego pojemnika. Następnie małe naczynie umieszcza się w dużym, a to z kolei kładzie się na ogniu. Najlepszym materiałem do produkcji kleju jest miedź.

Rada

Możesz zrobić własną ceratę, biorąc dwa pojemniki o różnych rozmiarach. Na przykład duża puszka będzie służyć jako naczynie zewnętrzne. A wewnętrzna będzie małą blaszaną puszką przymocowaną do drutu.

Jak poprawić właściwości kleju?

Aby poprawić niektóre właściwości, można już na etapie przygotowania dodać inne substancje – masa klejąca stanie się bardziej uniwersalna. Można go używać do łączenia nie tylko powierzchni drewnianych, ale także innych.

• Olej suszący. Do 40 g granulatu dodać 10 g oleju lnianego lub naturalnego oleju schnącego. Zwiększy to odporność spoiny klejowej na wilgoć.
• Glicerol. Dodaj go w ilości dwóch łyżeczek na litr gotowego kleju.Jeśli skórka wymaga sklejenia, dodaje się glicerynę.
• Popiół drzewny, proszek kredowy. Jedną z dwóch sypkich mas przesiać i dodać do gotowego kleju. Rezultatem jest doskonała pasta szpachlowa.
• Amoniak, boraks, fenol. Dodatki te działają antyseptycznie i chronią szew przed pleśnią.

Przydatne porady

Klej na bazie białka ma swoje własne właściwości. Ci, którzy używają go po raz pierwszy, nie zawsze je znają. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które ułatwią korzystanie z tego materiału.

• Aby zachować pożądaną konsystencję, należy dodać gorącą przegotowaną wodę (jeśli chcemy, aby masa była bardziej płynna) lub wydłużyć czas gotowania (jeśli chcemy uzyskać gęstszą masę).
• Idealna temperatura pracy wynosi od 30 do 70 stopni. W ceracie w temperaturze otoczenia około 25 ⁰Klej pozostaje odpowiedni przez dwie godziny. Kiedy klej staje się zbyt zimny, gęstnieje i właściwości klejące ulegają pogorszeniu.
• Gotowego kleju do drewna nie można przechowywać. Dlatego będziesz musiał namoczyć i ugotować dokładnie tyle granulek, ile potrzeba do bieżącej pracy. Już drugiego dnia zdolność wiązania staje się znacznie niższa. A po trzech dniach prawdopodobnie pojawi się pleśń. Ponieważ podstawą są surowce białkowe, możliwe jest gnicie i rozkład, któremu towarzyszy charakterystyczny zapach.
• Grubość warstwy kleju nie powinna przekraczać 0,2 mm.

Jest też klej kazeinowy. Zawiera naftę, fluorek sodu, kazeinę, siarczan miedzi i wapno gaszone. Ten rodzaj jest rzadko używany, ponieważ jest źle przechowywany, a po wysuszeniu znacznie zmniejsza objętość i zmienia kolor.

Warunki korzystania

Procedura pracy z klejem do drewna różni się nieco od stosowania jego syntetycznych analogów (na przykład PVA, który jest również przeznaczony do klejenia drewna i tektury).

1. Przygotować masę klejącą według powyższego algorytmu. Monitoruj temperaturę.
2. Upewnij się, że sklejane części są suche. Dopuszczalna wilgotność wyrobów drewnianych wynosi nie więcej niż 10%. Maksymalna wilgotność forniru nie powinna przekraczać 5%.
3. Za pomocą pędzla z włosia lub łyka równomiernie nałóż mieszaninę kleju na obie powierzchnie. Całkowita grubość szwu nie powinna przekraczać 0,1–0,2 mm.
4. Poczekaj 2-5 minut, aż klej lekko wyschnie i ostygnie. Dzięki temu podczas łączenia części będzie mniej wyciskany.
5. Po połączeniu obu powierzchni należy je lekko pocierać.
6. Sklejone części mocno zwiąż sznurkiem lub ściśnij zaciskiem.
7. Sklejonego przedmiotu można używać po sześciu godzinach.

Podczas klejenia końców klej można nakładać w dwóch warstwach. Pamiętaj, aby pozostawić pierwszą warstwę do wyschnięcia przed ponownym nałożeniem.

Jak wybrać klej do drewna?

Wybierając klej do drewna, kieruj się następującymi kryteriami.

• Kolor i przezroczystość. Im lżejszy i bardziej przezroczysty granulat lub płytka, tym lepszy klej.
• Rodzaj kleju. Zależy to bezpośrednio od rodzaju pracy. Najlepsza i najdroższa jest ryba. Stosowany jest do prac delikatnych i renowacyjnych, gdzie stawiane są najwyższe wymagania jakościowe. Do zwykłych napraw odpowiednia jest naprawa kości lub ciała.

Zaletą wszystkich powyższych rodzajów klejów do drewna jest ich absolutne bezpieczeństwo. Na potrzeby konstrukcyjne lepiej jest użyć kleju kostnego, miąższowego lub PVA. Zapewniają mocne wiązanie i są niedrogie. Do delikatnych prac i renowacji idealny jest klej na bazie surowców rybnych.Powyższe wskazówki dotyczące przygotowania i stosowania pomogą Ci szybko i skutecznie poradzić sobie z zadaniem.