Woda lazurowa w basenie z nadtlenku wodoru: ile i jak dodać?

Od kilku lat na forach i różnych kanałach YouTube poruszany jest temat czyszczenia wody basenowej nadtlenkiem. Widoczny efekt jest naprawdę niesamowity: po jednym dniu zielona woda zamienia się w krystalicznie czystą, a wszystko to dzieje się na tle braku agresywnego zapachu. Zainspirowani pochwalnymi recenzjami, wielu natychmiast spieszy się, aby dowiedzieć się, ile nadtlenku wodoru dodać do basenu i jak to zrobić poprawnie.

Jaki rodzaj nadtlenku wodoru jest potrzebny do oczyszczenia wody w basenie?

Wiele osób zna nadtlenek wodoru jako lek oczyszczający rany i zatrzymujący krwawienie. Płyn jest bezbarwny i bezwonny, przezroczysty. Do celów leczniczych stosuje się słaby roztwór H2O2 - 3%. Nadtlenek wodoru ma również znaczenie przemysłowe. W wysokich stężeniach stosowany jest jako paliwo do silników odrzutowych i środek wybielający w produkcji tekstyliów.

Do oczyszczenia wody w basenie potrzebny jest koncentrat nadtlenku wodoru - 30–60% (perhydrol).

Głównym celem takiego płynu jest techniczny. Dlatego trzeba go szukać w sklepach sprzedających chemię basenową lub innych.

Ile nadtlenku wodoru dodać do basenu?

W domu wodę w basenie oczyszcza się roztworami perhydrolu o różnym stężeniu. Na podstawie procentu roztworu i objętości wody w basenie oblicza się ilość leku.

Za podstawę przyjmuje się średnią wymaganą do oczyszczenia wody - 276,5 g czystego nadtlenku wodoru na 1 m³ woda.

Na przykład najczęstszy nadtlenek - 37% - wlewa się do basenu w ilości 700 ml na metr sześcienny wody. Łącznie uzyskujemy zużycie 5,6 litra perhydrolu na basen o pojemności 8 metrów sześciennych.

Aby uzyskać dokładniejsze obliczenia, skorzystaj z tabeli uwzględniającej stopień zanieczyszczenia wody:

Stężenie nadtlenku wodoru	Do świeżej wody	Do wody średnio zanieczyszczonej	Na starą, stojącą wodę z oznakami kwitnienia	Uzupełnianie zapobiegawcze. Wykonywane co 7–14 dni
37% (30–40%)	500–700 ml na 1 m 3	800–1100 ml na 1 m 3	1200–1400 ml na 1 m 3	200–300 ml na 1 m 3
0.6	400–500 ml na 1 m 3	600 ml na 1 m 3	700-800 ml na 1m3	100–150 ml na 1 m 3
Czas oczekiwania	1 dzień	2 dni	3 dni	12 godzin

Zabrania się stosowania nadtlenku wodoru w stężeniach powyżej 60% w warunkach domowych. Takie rozwiązania są wybuchowe.

Środki ostrożności

Stężony roztwór nadtlenku ma przypisaną klasę zagrożenia 2. Nie jest to substancja nieszkodliwa.

Przypadkowe połknięcie 30% roztworu nadtlenku wodoru może być śmiertelne. Dawka śmiertelna wynosi 50–100 ml (pół szklanki). Ponadto stężone roztwory powodują oparzenia skóry i błon śluzowych.

Podjęcie środków bezpieczeństwa podczas stosowania perhydrolu jest koniecznością:

Podczas pracy z substancją należy chronić oczy goglami lub maską, a dłonie rękawiczkami.
Płyn należy wlewać ostrożnie, aby uniknąć rozpryskiwania.
Nie pływaj w uzdatnionej wodzie przez następne 24–72 godziny.
Po użyciu pojemnik należy kilkakrotnie przepłukać bieżącą wodą.
Niedopuszczalne jest przechowywanie leku w miejscu dostępnym dla dzieci lub wśród produktów spożywczych. Kanister musi być bezpiecznie ukryty, zamknięty i oznakowany.

Jeżeli nadtlenek wodoru dostanie się na skórę, należy ją jak najszybciej spłukać dużą ilością wody. Jeśli pojawią się pęcherze, zaczerwienienie, pieczenie lub swędzenie, należy skonsultować się z lekarzem.

Instrukcja użycia

Czyszczenie za pomocą nadtlenku jest łatwe do wykonania w domu. Oprócz sprzętu ochronnego będziesz potrzebować:

zlewka;
plastikowe wiadro lub konewka na 5–10 l;
długi kij do mieszania lub szczotka (jeśli nie ma pompy obiegowej);
sprzęt do zbierania śmieci i czyszczenia płytki nazębnej.

Instrukcja użycia:

Nosić gumowe rękawice, okulary lub maskę ochronną.
Za pomocą miarki wlej wymaganą ilość nadtlenku wodoru do wiadra (konewki). Aby dokonać dokładnego obliczenia, skorzystaj z zalecanego kursu lub zapoznaj się z tabelą.
Jeśli masz pompę obiegową, opuść jeden koniec węża do wiadra z perhydrolem, a drugi do basenu. Upewnij się, że odległość od króćca poboru wody wynosi co najmniej 15 cm.
Jeśli nie ma pompy, użyj konewki. Staraj się nie pozostawić nadtlenku na ścianach basenu. Wlać lek podczas chodzenia po basenie po okręgu. Mieszaj wodę długim kijem, aby zapewnić równomierne rozprowadzenie wody.
Aby nadtlenek wodoru szybciej zmieszał się z wodą, włącz filtr.
Poczekaj 24 godziny. W tym czasie basen musi pozostać otwarty, aby umożliwić ucieczkę aktywnego tlenu. Nie zakrywaj go namiotem!
Za pomocą szczotki wyszoruj dno i boki basenu. Zbierz duże zanieczyszczenia za pomocą siatki i przefiltruj wodę, aby usunąć zawieszone substancje.

Uwaga! W chłodne dni zaleca się czyszczenie basenu nadtlenkiem wodoru. Przy temperaturze wody powyżej 27 stopni skuteczność rozwiązania zauważalnie spada.

Niesamowity efekt nadtlenku i pułapek

Dużą popularnością cieszy się metoda oczyszczania wody w przydomowych basenach za pomocą nadtlenku wodoru. Najczęściej chwalony jest za:

taniość. Kanister z 10 litrami nadtlenku technicznego kosztuje około 850 rubli. Przy małej objętości basenu wystarczy na cały sezon kąpielowy;
łatwość użycia. Metoda nie wymaga stosowania tabletek normalizujących pH, innych leków ani specjalnego sprzętu;
niesamowity widok na wodę. Po oczyszczeniu nadtlenkiem woda staje się niesamowicie przejrzysta i lazurowa. Jednocześnie pozostaje taka przez dość długi czas;
bez chemicznego zapachu. Perhydrol nie pachnie ani podczas uzdatniania wody, ani po nim. Wyjątkiem są preparaty techniczne klasy „B” – wydzielają lekki zapach octu.

Ale przy wszystkich pozytywnych cechach jest też druga strona medalu:

Bezbarwny, bezwonny płyn można łatwo pomylić ze zwykłą wodą, a także przedawkować.
Drugą wadą jest iluzja czystej wody. Perhydrol odbarwia wszelkie zabrudzenia, czyniąc je niewidocznymi. Jednak lek nie radzi sobie dobrze z niszczeniem patogennych mikroorganizmów. Badania wykazały, że ma on jedynie niewielki wpływ na Pseudomonas aeruginosa, E. coli. Staphylococcus aureus, Legionella pneumophila, Candida albicans.

Nadtlenek wodoru jest silnym środkiem utleniającym, ale słabym środkiem dezynfekującym. Dlatego obecny GOST R 53491.1-2009 „Baseny. Przygotowanie wody” nie wspomina się o technicznym nadtlenku wodoru. Z mikrobiologicznego punktu widzenia jest nieskuteczny i nie nadaje się do stosowania na basenach publicznych.

Pytania i odpowiedzi

Czy nadtlenku wodoru można używać do czyszczenia basenu?

Według ustalonych norm sanitarno-epidemiologicznych – nie. Perhydrol nie niszczy grzybów i bakterii.Ale jeśli w basenie pływają tylko członkowie jednej rodziny, a woda jest okresowo dezynfekowana w inny sposób, ta metoda czyszczenia jest dopuszczalna.

Jak bezpieczny jest nadtlenek wodoru do oczyszczania wody w basenie?

Jeśli przestrzegane są środki bezpieczeństwa i dawkowanie, perhydrol nie powoduje szkody dla zdrowia. Po 24-72 godzinach ulega całkowitemu rozkładowi i woda staje się bezpieczna do pływania. Rzadko zdarzały się skargi na reakcje alergiczne lub zaczerwienienie oczu po nurkowaniu przy częstym stosowaniu tej metody czyszczenia. Jeśli po wejściu do wody rany zaczną piec, a woda przypomina wodę mineralną, oznacza to, że jest za wcześnie, aby w niej pływać.

Jak długo woda pozostaje przejrzysta po zastosowaniu nadtlenku wodoru?

Pod warunkiem korzystania z markizy, pompy filtrującej i przestrzegania zasad higieny (nie kąpać się w kąpielówkach znajdujących się w stawie, wchodzić do wody w czystości, nie wpuszczać zwierząt, nie myć sprzętu) woda w basenie będzie pozostają przejrzyste przez 1–1,5 miesiąca.

Co jest lepsze i bezpieczniejsze do czyszczenia basenu - tabletki chlorowe czy perhydrol?

Nadtlenek wodoru ma jedynie powierzchowne zalety (łatwość stosowania, brak silnego zapachu i długotrwała klarowność wody). Preparaty chlorowe są bardziej skuteczne. Pomogą nie tylko poprawić kolor wody, ale także zabiją chorobotwórcze mikroorganizmy. Ponadto są bezpieczniejsze i zalecane do stosowania na poziomie legislacyjnym.

Czy można łączyć preparaty chlorowe z nadtlenkiem?

Jasna odpowiedź brzmi: nie. Produkty te nie mogą być używane razem. Ale możesz je zmieniać. Minimalny zalecany odstęp pomiędzy zabiegami to 5 dni.

Zatem metoda oczyszczania wody basenowej za pomocą nadtlenku jest metodą amatorską i nadaje się tylko do basenów przydomowych.Po dodaniu substancji do wody pęcherzyki powietrza zaczynają unosić się na powierzchnię. Po około dniu rozjaśnia się i staje się przezroczysty. Aby uzyskać nieskazitelny wygląd, wystarczy usunąć pływające zanieczyszczenia i zawiesiny. Aby zmniejszyć stężenie mikroorganizmów chorobotwórczych, zaleca się naprzemienne stosowanie nadtlenku z chlorowaniem.