Jak sprawdzić autentyczność diamentu: 5 testów, które przejdzie prawdziwy kamień

Diament to najbardziej pożądany kamień na świecie. Dobry 1-karatowy krój kosztuje około 20 000 dolarów, a drobny krój można kupić za 75 dolarów. Najbardziej irytujące jest to, że obie opcje mogą wyglądać oszałamiająco pięknie i drogo. Czasami odróżnienie diamentu od podróbki wymaga dużo pracy. Zwłaszcza w domu. Ale takie eksperymenty są zawsze interesujące i pomogą ci się czegoś nauczyć. Następnie porozmawiamy o 5 ciekawych testach, które możesz przeprowadzić samodzielnie.

Diament nie jest dla Ciebie kamieniem: jakie minerały uchodzą za oszlifowany diament?

Diament to najsilniejszy klejnot. Nie da się go zarysować nawet przy użyciu dużej siły. Potrafi ciąć szkło. Każdy mistrz wie, czym jest powłoka diamentowa. Ale nie każdy jest diamentem.

Diamenty to już przetworzone (wyszlifowane i fasetowane) diamenty. Tylko 25% diamentów nadaje się do przemysłu jubilerskiego.

Szlif kamienia ma za zadanie ukazać całe jego naturalne piękno, które wyraża się w ekstremalnej grze świateł. To dzięki niej diament świeci od środka. Spektakl jest fascynujący. Rzadko zdarza się osoba, która odmówi biżuterii diamentowej. Kobiety marzą o takim prezencie, mężczyźni wydają bajeczne pieniądze... Chętnych jest tak wielu, że żadne rezerwaty przyrody nie wystarczą.

Dlatego diamenty hoduje się sztucznie. Aby uczynić je bardziej dostępnymi, cyrkonia i niektóre inne minerały są pocięte na diamenty. Ludzie chętnie je kupują. Ale jest też druga strona medalu. Czasami tanie kamienie są przedstawiane jako prawdziwe.

cyrkonia

Często zwykłe cyrkonie sześcienne są uznawane za oszlifowane diamenty. Cyrkonia sześcienna to sztucznie wytwarzany minerał, kryształy dwutlenku cyrkonu. Ciekawe, że w ogóle nie został stworzony z myślą o biżuterii.

Pierwsza cyrkonia sześcienna została wyhodowana w ZSRR około 50 lat temu. Przeznaczony był do stosowania w laserach.

Ale bardzo szybko jubilerzy zauważyli kamień. Cyrkonia ma diamentowy połysk. Jego współczynnik załamania światła wynosi 2,15–2,25, co jest bardzo zbliżone do kamieni szlachetnych. Jednocześnie cena za to jest więcej niż przystępna.

W latach 90. cyrkonie często uchodziły za diamenty. Dziś znacznie trudniej oszukać kupującego. Ich twardość wynosi zaledwie 7,5–8,5 w skali Mohsa, zaś indeks diamentu wynosi 10. Cyrkonie są porysowane, często posiadają mikroskopijne odpryski i matowieją pod wpływem środków chemicznych. Są cięższe od diamentów. I każdy tester od razu rozpozna cyrkonię.

Moissanit

Moissanit to naturalny minerał, węglik krzemu. Uważany jest za najdroższy substytut diamentu. Pod względem właściwości optycznych przewyższa nawet oryginał - w świetle gra 2,5 razy mocniej. Minerał jest rzadki, a jego wielkość nie przekracza 2 mm.

Niewiele osób wie, że do biżuterii nie dodaje się naturalnego moissanitu, ale jego syntetyczny odpowiednik, karborund.

Minerał jest nieco gorszy od diamentu pod względem twardości. Według skali Mohsa jej wskaźnik wynosi 9,25. Jest jeszcze jedna charakterystyczna cecha - dwójłomność. Kolec widoczny przez platformę jest podwójny. Ale nie jest to łatwe do rozważenia.

Nie każdy gemolog i tester będzie w stanie odróżnić moissanit od prawdziwego diamentu. Tester musi być bardzo wrażliwy, a specjalista doświadczony.

Oba kamienie mają prawie taką samą przewodność cieplną, więc niedrogie testery dają się zwieść.

Kryształ górski (kwarc)

Kwarc jest jednym z najpowszechniej występujących minerałów w skorupie ziemskiej. Każdy zna takie odmiany kwarcu jak ametyst, cytryn, awenturyn i kryształ górski. Jest to kryształ górski, który czasami porównywany jest do diamentów.

W starożytnej Grecji wierzono, że kryształ górski to lód zamieniony w kamień. W biżuterii ceniona jest jej różnorodność - diamenty Marmarosh. Są bardzo przezroczyste, czyste, dobrze uformowane i często są wkładane do biżuterii bez cięcia.

Kryształ górski jest podobny do diamentu pod względem przejrzystości i czystości. Jednak każdy profesjonalista z łatwością dostrzeże różnicę między nimi.

Spójrz tylko na zdjęcie:

Kryształ górski obok diamentu wygląda na mętny. Jego krawędzie są gładkie. Jeśli przyłożysz kamień do wydrukowanego tekstu, będziesz w stanie rozróżnić litery. Ponadto, patrząc przez szkło powiększające, w krysztale można wykryć skupiska małych pęcherzyków.

Kryształ górski rzadko uchodzi za diament. W ten sposób mogą próbować oszukać jedynie niedoświadczonego kupującego, który kupuje biżuterię z drugiej ręki.

Szkło

Piękne cyrkonie wykonane są ze szkła. Różnią się od dżetów akrylowych obecnością silnego połysku i wysokiego współczynnika załamania światła.Błyszczące w słońcu lub w świetle reflektorów na ubraniach, naprawdę przypominają kamienie szlachetne.

Jakość kryształków szklanych zależy od zawartości ołowiu, baru lub cynku. Najsłynniejsze cyrkonie Swarovskiego zawierają 32% tlenku ołowiu. Efekt gry świateł jest po prostu niesamowity. Jednak szklane cyrkonie łatwo ulegają zarysowaniu. I po prostu nie są wkładane do biżuterii.

Szkło nie jest używane w biżuterii.

Słynne pierścionki i kolczyki Swarovskiego zawierają cyrkonię. To właśnie one są najczęściej nazywane „szklanymi”.

Jak wygląda diament?

Niesamowity. Jak już wspomniano, kamień fascynuje grą światła. Szlif diamentu ma 57 faset i nie jest to przypadek. Na początku XX wieku, korzystając z obliczeń uwzględniających cechy diamentu, wyprowadzono idealne proporcje szlifu, aby uzyskać maksymalny blask.

Jak wygląda diament na zdjęciu:

Wideo:

Sztuczny

Sztuczny diament pod względem składu i właściwości nie dorównuje prawdziwemu. I pod pewnymi względami jeszcze doskonalszy. Proces „hodowli” syntetycznych diamentów jest prosty. W warunkach laboratoryjnych uzyskuje się go w ciągu kilku godzin. Aptekarze żartują: „Jeśli mocno naciśniesz węgiel, dostaniesz diament”. Do produkcji wykorzystuje się głównie technologię HPHT, co tłumaczy się jako „wysokie ciśnienie, wysoka temperatura”.

Kamień syntetyczny wyróżnia się brakiem wtrąceń. Jest jednorodny i doskonale czysty. Niezwykle trudno odróżnić go od równie czystego, prawdziwego diamentu. Można tego dokonać jedynie za pomocą badań laboratoryjnych.

Prawdziwy

Najbardziej znaczącą różnicą pomiędzy diamentem naturalnym a sztucznym jest obecność inkluzji. W naturze idealnie czyste kamienie są niezwykle rzadkie. W 99,9% przypadków grubość zawiera wtrącenia innych materiałów. Swoją drogą nie da się ich zobaczyć gołym okiem. Konieczne jest zbadanie kamienia przy wielokrotnym powiększeniu i pod różnymi kątami.

Ciekawe, żeby wiedzieć. Inkluzje w diamencie mogą powiedzieć ekspertom, gdzie się on znajduje.

Profesjonalne metody uwierzytelniania

Nie każdy jubiler podejmuje się sprawdzenia autentyczności oszlifowanego diamentu. W lombardach biżuterię diamentową wycenia się bez kamienia. Dzieje się tak dlatego, że rozpoznanie rzemiosła wysokiej jakości jest bardzo trudne. Istnieje duże prawdopodobieństwo popełnienia błędu.

Gemolodzy są uważani za specjalistów w tej dziedzinie. Profesjonalna analiza kamienia obejmuje:

• Kontrola przez szkło powiększające. Przede wszystkim specjalista szuka informacji na dnie kamienia. Prawdziwa biżuteria ma piętno. CZ to cyrkonia, a LG i Gemesis stworzyły sztuczne diamenty. Pod lupą sprawdzają także klarowność krawędzi, obecność defektów, odprysków, wtrąceń i innych rzeczy.

• Gra światła. Diament nie emituje tęczowego blasku. Jego blask jest równomierny i ma srebrzysty kolor.

• Ważenie na wrażliwych wagach. Cyrkonie sześcienne tej samej wielkości są cięższe od prawdziwych diamentów.

• Kontrola w świetle ultrafioletowym i promieniach katodowych. Może dostarczyć informacji na temat charakteru pochodzenia kamienia i jego uszlachetnienia.

• Zastosowanie detektorów. Urządzenia mierzą przewodność cieplną, przewodność elektryczną i współczynnik załamania światła. Pozwalają szybko i dość dokładnie zidentyfikować cyrkonie, moissanity i inne kamienie uchodzące za diamenty.

Jak odróżnić diament od podróbki w domu?

Każdy może sprawdzić autentyczność diamentu.Aby to zrobić, nie zawsze trzeba udawać się do laboratorium lub sklepu.

Domowe metody pomogą Ci odróżnić naturalny diament od szczerze taniego podróbki.

Zacznij od sprawdzenia kamienia:

1. Zwróć uwagę na pas. W cyrkoniach boczna krawędź jest tępa, ale w prawdziwych diamentach jest ostra jak ostrze zaostrzonego noża. Przesuń palcem po pasie lub spójrz przez szkło powiększające.
2. Doceń blask. Diament mieni się jasnymi, szaroniebieskimi błyskami. Ma się wrażenie, że świeci od wewnątrz. Miga igłami. Sztuczne kamienie mienią się mocniejszą powierzchnią i wszystkimi kolorami tęczy.
3. Wady. Patrząc na diament przez lupę lub mikroskop, nigdy nie dostrzeżesz odprysków na krawędziach ani nitkowatych wtrąceń. Mogą występować małe kropki.
4. Rama. Kamień elitarny osadzany jest wyłącznie w metalach szlachetnych: platynie i złocie. Szczególną uwagę zwraca się na jakość zapięć. Diament nie może zwisać. Ponadto odległość między łapami jest taka sama. Do zabezpieczenia nigdy nie używa się kleju.
5. Cena. Prawdziwy diament jest zawsze drogim kamieniem, nawet jeśli nie jest najlepszej jakości. W 2021 r. średni koszt 1 karata wyniesie 8850 dolarów. Cena za dekorację jest jeszcze wyższa. Jeśli pierścionek lub kolczyki zostały zakupione kilka razy taniej, najprawdopodobniej znajdujące się w nich diamenty są fałszywe.

Rada. Jeśli nie masz lupy, użyj trybu makro, aby sfotografować biżuterię. Powiększ obraz na ekranie, a będziesz mógł zobaczyć kamień szczegółowo.

Woda

Istnieje popularny mit, że diament „łączy się z wodą”. Podobno jeśli włożysz kamień do przezroczystej szklanki z wodą, możesz go przypadkowo wypić. Właściwie to po prostu piękna bajka.

Diament jest wyraźnie widoczny w wodzie.

Po pierwsze, jego gęstość jest znacznie większa od gęstości wody – 3,47-3,55 g/cm3 w porównaniu do 0,10 g/cm3. Po drugie, woda i diament mają znaczne różnice we współczynniku załamania światła. Pomocne może być jednak badanie wody.

W szklance wody widać dublet – kamień sklejony z dwóch różnych materiałów.

Olej roślinny

Możesz zidentyfikować diament w domu za pomocą kropli oleju roślinnego. Można użyć dowolnego: słonecznika, oliwki, siemienia lnianego. Najważniejsze jest to, że olej jest płynny. Test przeprowadza się w następujący sposób:

1. Olej nakłada się na największą krawędź. Jeśli kamień jest prawdziwy, kropla pozostanie nienaruszona; jeśli jest fałszywy, rozpadnie się na wiele małych kropelek.
2. Połóż pierścień na boku i przyłóż go do szkła. Kropla olejku powinna „skleić” diament na kilka sekund. Jeśli kamień w ogóle się nie klei, najprawdopodobniej jest fałszywy.

Oddech

Mówią, że jeśli będziesz oddychać prawdziwym diamentem, nie zaparuje i pozostanie tak samo błyszczący. To prawda.

Jeśli na diamencie utworzy się kondensacja, natychmiast odparowuje. Taka jest specyfika powierzchni - nie zatrzymuje ona wilgoci na sobie. Inne materiały parują bardziej i dłużej zatrzymują krople wilgoci.

Metoda oddychania jest dobra. Ale jest jeden haczyk. Jeśli diament ma masę 0,5 karata lub mniej, jego powierzchnia jest tak mała, że ​​niezwykle trudno będzie dostrzec kondensację.

światło ultrafioletowe

Aby sprawdzić autentyczność diamentu, możesz użyć pióra UV, zapalniczki lub latarki. Należy wyłączyć światło i świecić nim na kamieniu przez 1 minutę.

Większość kamieni naturalnych emituje niebieską lub niebieskawą poświatę w świetle UV.

Dodatkowo świecą jeszcze przez jakiś czas w ciemności (posiadają luminescencję).Ale jeśli kamień nie świeci, nie jest to powód do zmartwienia. Diamenty neutralne pod względem ultrafioletu występują w przyrodzie. W Europie ceni się je nawet wyżej (w USA jest odwrotnie). Uważa się, że obojętność na promieniowanie UV wynika z braku defektów na poziomie molekularnym.

Próbnik

Detektory autentyczności diamentów są swobodnie sprzedawane w Internecie. Występują w różnej wrażliwości. Ale nawet najprostszy z łatwością rozróżni cyrkonię. Ale aby wykryć musanit, potrzebujesz droższego urządzenia. Ocenia kamień na podstawie jego przewodności elektrycznej. Moissanit przewodzi prąd, ale diament nie.

Tester przykładany jest do kamienia pod kątem 90 stopni. W ciągu kilku sekund wynik zostanie wyświetlony na tablicy wyników. Najprostszy Diamond Selector II można kupić na Aliexpress za 600 rubli.

Zakazane metody

Jednym z najbardziej znanych testów jest cięcie szkła. Prawdziwy diament może go przeciąć, a przynajmniej pozostawić rysy. Z taką samą łatwością rysuje inne kamienie.

Radzimy nie uciekać się do barbarzyńskich kontroli. Jeśli kamień okaże się prawdziwy, nie zepsujesz go, ale możesz uszkodzić ramę.

Zabronione metody obejmują:

• Drapanie pilnikiem diamentowym.
• Cięcie szkła.
• Ogrzewanie do wysokich temperatur.
• Uderz młotkiem.

Diament to najtwardszy kamień. I to prawda. Ale jednocześnie jest kruchy. Uderzenie młotkiem zniszczy go.

Kontrola uwierzytelnienia w laboratorium lub u specjalisty

Możesz ze 100% gwarancją przekonać się, czy diament jest prawdziwy, czy fałszywy, jedynie przekazując kamień do badania w laboratorium gemologicznym.

Takie laboratoria znajdują się we wszystkich większych miastach. Najbardziej znanym w Rosji jest Centrum Gemologiczne Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Średnio badanie kosztuje 1200 rubli. Czas trwania: od 1 godziny do 2 dni.Pisemna opinia biegłego i dokument prawny (zaświadczenie) kosztują nieco więcej - 1500-3000 rubli. Tutaj możesz ocenić kamień i poznać jego prawdziwą wartość.

Do identyfikacji laboratoria używają specjalnego sprzętu:

• gemologiczne potrójne szkło powiększające;
• spektrometry widzialne z możliwością pracy w zakresie bliskiego UV i IR;
• Spektrometry Ramana do analizy składu wtrąceń, różnych cech strukturalnych i centrów zanieczyszczeń;
• Inny.

Nawet diamenty poddane obróbce HPHT można zidentyfikować w laboratoriach. Mają charakterystyczne defekty sieci krystalicznej. Ustalając autentyczność kamienia, specjalista formułuje pełny wniosek, w tym sprawdza jego cechy jakościowe.

Co wpływa na cenę diamentu?

Diament różni się od diamentu. Nawet „oryginały” tego samego rozmiaru mogą różnić się ceną o ponad 60%. Za najcenniejsze uważa się nieobrobione, duże kamienie o idealnej czystości, twardości, kolorze, przezroczystości i szlifie.

Większość laboratoriów gemologicznych na całym świecie w celu ustalenia wartości diamentów opiera się na klasyfikacji GIA zwanej „4C”. Został opracowany w 1953 roku w Amerykańskim Instytucie Gemologicznym. Im wyższy wynik 4C, tym droższy kamień jest brany pod uwagę.

Cztery główne cechy określające jakość i koszt diamentów to karat, szlif, kolor i klarowność.

• Waga (karaty). 1 karat równa się 0,2 g. Diamenty większe niż 1 karat są uważane za duże. Średnia waga wynosi 0,3-0,99 karata. Kamienie mniejsze niż 0,29 karata są uważane za małe.
• Kolor. Za najdroższe diamenty uważa się diamenty całkowicie bezbarwne, które są rzadkie w przyrodzie. Należą do grupy D.Są też kamienie o bladożółtym odcieniu, fantazyjnych kolorach.
• Przejrzystość. Główne kryterium oceny. Im mniej inkluzji w kamieniu, tym jest on bardziej przezroczysty, tym wyższy jest jego koszt.
• Jakość cięcia (Cut). Dzięki umiejętnemu szlifowaniu diament staje się diamentem. W wersji droższej zachowana jest precyzyjna geometria, proporcje i prawidłowe kąty.

Kryteria, które pomogą Ci z grubsza ocenić diament i określić jego jakość:

• Tabela nr 1:

• Tabela nr 2:

Pytania na ten temat

Jak podrabia się diamenty?

Najczęściej cyrkonie i moissanity o szlifie Kr-57 uchodzą za diamenty. W ostatnich latach na rynku pojawiły się tzw. „chińskie diamenty” produkowane z pyłu diamentowego. Diamenty syntetyczne i kamienie dubletowe z tanim materiałem przyklejonym do spodu uchodzą za diamenty naturalne. Diamenty niskiej jakości poddaje się rafinacji - nadmiar węgla usuwa się laserem, po czym kamień jest uznawany za pierwszorzędny. Istnieje wiele opcji podróbek, wykonanych z takimi umiejętnościami, że nie każdy specjalista może je zidentyfikować.

Czy można sprawdzić kamień w sklepie?

Nie tylko jest to możliwe, ale i konieczne. Kupno pierścionka z brylantem nie jest sytuacją, w której można polegać na zaufaniu. Pierwszą rzeczą, którą sklep powinien posiadać, są odpowiednie certyfikaty wydane przez specjalistyczne laboratorium gemologiczne. Na Państwa życzenie diament musi zostać sprawdzony przez testera. Takie urządzenia są dostępne we wszystkich większych sklepach (w innych nie należy kupować diamentu).

Podsumujmy. W domu zwykły człowiek nie jest w stanie odróżnić diamentu od podróbki ze 100% pewnością. Zwłaszcza jeśli do pierścienia zostanie wstawiony wysokiej jakości moissanit, a sam kamień jest mały. Nawet jubiler może się tu pomylić.Nowoczesne technologie produkcji biżuterii poczyniły ogromne postępy. Diamenty są podrabiane o bardzo wysokiej jakości. Jedynym niezawodnym sposobem sprawdzenia, czy kamień przed tobą jest prawdziwy, czy nie, jest przetestowanie go w laboratorium.