Jakie butelki można oddać do punktu zbiórki szkła?

Ponowne wykorzystanie zasobów jest ważnym kierunkiem rozwoju współczesnej kultury i technologii. Dziś wiele osób wie, że w sklepach ze szklanymi pojemnikami akceptowane są puste butelki szklane, jednak nie wszyscy rozumieją zasady akceptacji. Dowiedzmy się, jakie przepisy obowiązują na przyjmowanym szkle i plastiku, dokąd trafiają zebrane pojemniki i czy można się wzbogacić oddając butelki do ponownego użycia.

Pojemniki szklane lub szklane: jaka jest różnica?

Odbiór butelek szklanych odbywał się w ZSRR zgodnie z koncepcją „wartości zabezpieczenia”. Kupując w sklepie litrową butelkę lemoniady za 25 kopiejek, kupujący zapłacił za lemoniadę tylko 5 kopiejek. Resztę ceny stanowił koszt kaucji za butelkę. Zwracając go do punktu zbiórki opakowań szklanych, kupujący zwrócił 20 kopiejek.

Mechanizm ten zachęcał społeczeństwo do ostrożnego obchodzenia się ze szklanymi pojemnikami, zbierania ich i regularnego zwracania do ponownego użycia. Pojemniki zebrane w punktach zbiórki przeszły przez linie mycia przemysłowego i zostały ponownie wykorzystane. Każda butelka mogła przetrwać kilka lat, przechodząc wiele cykli.

Obecnie szkło jest akceptowane według dwóch schematów:

Odbiór szkła do recyklingu. Program ten obejmuje recykling butelek na stłuczkę. Następnie rozbite szkło topi się i z powstałej masy powstają nowe wyroby szklane.Jest to droższa metoda recyklingu, dlatego kwota przekazywana za każdą jednostkę zwróconych naczyń będzie niewielka. Jednakże zwracane pojemniki mogą mieć dowolny kształt i stan (butelki wyszczerbione i popękane również podlegają recyklingowi).
Akceptacja opakowań zwrotnych. W tym przypadku butelka nie jest topiona, a jedynie myta z brudu i dezynfekowana. Następnie jest ponownie wprowadzany na linie rozlewnicze. Główną wadą tego schematu są trudności logistyczne. Jeśli każdy producent stosuje inny standard wyrobów szklanych, wysyłka butelek do ponownego użycia staje się zbyt kosztowna i trudna.

System wykorzystania opakowań zwrotnych sprzedawanych za kaucją działa w Finlandii, Danii, Niemczech i Luksemburgu. W krajach tych obowiązują rygorystyczne standardy pakowania, które znacznie ułatwiają proces zbierania, sterylizacji i dostarczania butelek do producentów.

Latem 2019 roku Dmitrij Miedwiediew zlecił trzem zainteresowanym resortom (Ministerstwu Rozwoju, Ministerstwu Przemysłu i Handlu oraz Ministerstwu Zasobów Naturalnych) opracowanie możliwości realizacji handlu opakowaniami wielokrotnego użytku oraz koncepcji wartości zabezpieczenia. Jednak w większości przypadków butelki szklane są dziś przyjmowane jedynie do późniejszego recyklingu.

Wymagania dotyczące akceptowanych wyrobów szklanych

Aby pojemniki szklane po drobnej dezynfekcji mogły zostać ponownie użyte, muszą spełniać dość rygorystyczne wymagania.

5 obowiązkowych głównych warunków:

Żadnych pęknięć, odprysków i innych wad.
Czystość powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych.
Etykiety i klej z nich zostały całkowicie usunięte.
W każdym pudełku znajdują się pojemniki tylko jednego typu (objętość, rozmiar, kształt, kolor szkła).
Chęć przedsiębiorstw do zakupu tego typu pojemników do rozlewu produktów. Ten ostatni czynnik jest często czynnikiem decydującym o cenie: w końcu żaden punkt nie przyjmie szkła, którego nie będzie mógł później sprzedać z zyskiem.

Ponadto produkty nadające się do ponownego użycia muszą być opatrzone oznaczeniem „GL70”. Bez tego oznaczenia punkty zbiórki szkła odmówią zakupu butelki od zbieracza. Brak oznaczeń wskazuje, że naczynia nie są przeznaczone do sterylizacji. Często nie są akceptowane butelki z oryginalnymi wzorami: tylko producent jest gotowy je kupić, a dostawa nie zawsze jest opłacalna.

Rodzaje butelek stosowanych jako opakowania zwrotne

Stosowanie opakowań zwrotnych wiąże się z korzyściami dla producenta: zakup butelki w firmie zbierającej jest kilkukrotnie tańszy niż u producenta. Dlatego wiele fabryk zajmujących się produkcją i rozlewem mleka, mocnych alkoholi, piwa, wina i napojów gazowanych zachęca do organizowania punktów zbiórki opakowań szklanych.

Odbierane są butelki o pojemnościach od 0,33 l do 0,75 l. Kontenery podzielone są na kategorie według różnych kryteriów:

Tom. Są to 0,33 l, 0,5 l, 0,75 l. Inne kategorie są akceptowane niezwykle rzadko, ponieważ trudno jest zebrać je w ilościach wystarczających do dostarczenia do końcowego nabywcy.
Zamiar. Dania dzielą się na butelki po winie, wódce, piwie, a także butelki po szampanie. Większość punktów zbiórki nie przyjmuje butelek niestandardowych (np. płaskich pojemników po koniaku czy whisky), gdyż przekazywane są one w znacznie mniejszych ilościach i trudno jest szybko ułożyć partię do wysyłki do fabryki.
Kolor. W punktach zbiórki wyroby szklane sortowane są na szkło przezroczyste, zielone i brązowe.Większe zapotrzebowanie cieszą się dwie ostatnie grupy, chętnie kupowane przez zakłady produkujące piwo. Inne kolory nie są akceptowane do ponownego użycia.

Inne kategorie butelek szklanych są akceptowane wyłącznie jako potłuczone lub w ogóle nie są akceptowane. Odbiór stłuczonego szkła wiąże się z dodatkowymi trudnościami: koniecznością dodatkowego wyposażenia i kosztami przetapiania. W połączeniu z niską ceną surowców wtórnych czynniki te sprawiają, że zbiórka potłuczonego szkła jest przedsięwzięciem niskodochodowym.

Słoiki i inne wyroby szklane

Popularnym rodzajem opakowań zwrotnych są słoiki szklane stosowane do konserw. Chętnie kupują je fabryki zajmujące się przetwórstwem produktów rolnych. Ponadto ludność aktywnie kupuje takie dania bezpośrednio w punktach zbiórki (szczególnie w okresie letnich zbiorów). Dlatego banki akceptują po wyższej cenie.

Najbardziej poszukiwane są następujące kategorie:

3 l. Ta objętość jest przeznaczona do konserwowania soków i marynat.
2 l. Jest również poszukiwany wśród ogrodników i przedsiębiorstw produkujących warzywa w puszkach.
1 l i 0,5 l. Popularne są do produkcji dżemów, konfitur, gulaszy warzywnych, kawioru z dyni.
0,25 l. Otrzymał nazwę „majonez”, ponieważ wcześniej był używany do pakowania tego sosu. Dziś różne sosy i owoce w puszkach pakowane są w słoiki tej wielkości.

Inne kategorie szklanych słoików cieszą się znacznie mniejszym zainteresowaniem. Dlatego w większości przypadków punkty nie przyjmują małych słoiczków z przecierem pomidorowym, adjika, musztardą, chrzanem (lub przyjmują jedynie takie pojemniki jak potłuczone szkło).Wynika to z dużych trudności w transporcie oraz trudności w formowaniu partii ze względu na dużą różnorodność standardów.

Przepisy sanitarne zabraniają ponownego użycia słoiczków z jedzeniem dla niemowląt. Pozostaje zatem jedynie wyrzucić takie szklane pojemniki (lub znaleźć dla nich zastosowanie w gospodarstwie domowym).

W większości przypadków w punktach zbiórki nie przyjmuje się artykułów medycznych (butelek z penicyliną, leków, kropli do oczu, soli fizjologicznej itp.). Jednakże apteki produkujące takie postacie dawkowania często potrzebują takich pojemników i chętnie przyjmą fiolki i słoiki do celów farmaceutycznych.

Cechy recyklingu plastikowych butelek

Do recyklingu przyjmowane są także butelki plastikowe. Istnieją jednak pewne cechy szczególne w ich użyciu:

Plastik nie wytrzyma większości radykalnych środków dezynfekcyjnych. Odkształca się pod wpływem temperatury, staje się mętny i kruchy pod wpływem promieniowania. Dlatego butelki polimerowe nie są wykorzystywane jako opakowania zwrotne, a jedynie poddawane recyklingowi.
Transport tworzyw sztucznych nadających się do recyklingu jest znacznie utrudniony. Każda butelka zajmuje dużo miejsca, a jednocześnie zawiera niewielką ilość materiału. Dlatego takie butelki należy przed dostawą dokładnie spłaszczyć.
Istnieje wiele rodzajów tworzyw sztucznych, a proces recyklingu każdego z nich jest specyficzny. Dlatego też zebrane surowce wtórne należy starannie posegregować w grupy.

Oznaczenie w postaci liczby zawartej w trójkącie strzałek pomoże określić przydatność plastiku do recyklingu oraz materiał, z którego wykonana jest butelka. Znaki „1”, „2”, „4”, „5”, „6” wskazują, że tworzywa sztuczne nadają się do recyklingu, jednak najczęściej akceptowane są tylko dwie pierwsze kategorie.Oznaczenia „3” i „7” oznaczają, że w naszym kraju taki plastik nie jest poddawany recyklingowi.

Często zakrętka jest wykonana z innego materiału, dlatego nakrętki i butelki wysyłane są osobno do recyklingu. Zdarza się również, że do ponownego użycia przyjmowane są zakrętki, a nie butelki.

Wymagania dotyczące butelek plastikowych dopuszczonych do recyklingu

Aby butelki plastikowe mogły zostać przyjęte do punktu zbiórki surowców wtórnych, należy je dokładnie przygotować do wysyłki. Oto algorytm takiego przygotowania:

Dokładnie umyj butelkę, aby usunąć zawartość i wszelkie zabrudzenia.
Zdejmij pokrywę i pierścień ustalający.
Całkowicie zmyj etykietę i ślady kleju z butelki.
Sortuj butelki i nakrętki według materiału.
Zgniot butelkę tak, aby w środku pozostało jak najmniej powietrza.

Tak staranne przygotowanie wymaga dużo czasu i pracy. W połączeniu z niskim kosztem butelki, zbieranie surowców plastikowych jest niestety często działalnością o minimalnej rentowności. Na szczęście w dużych miastach sytuacja ta stopniowo się poprawia dzięki wsparciu rządu, biznesu i organizacji non-profit.

Dlaczego należy zbierać szkło i plastik?

Gromadzenie i ponowne wykorzystanie szkła pozwala oszczędzać zasoby naturalne: piasek, sodę i inne składniki materiałów wykorzystywanych do produkcji szkła butelkowego. Dodatkowo wytapianie szkła jest procesem wymagającym dużych ilości energii (w naszym kraju taką rolę pełni gaz ziemny). Do produkcji tworzyw sztucznych zużywane są także najcenniejsze surowce węglowodorowe: ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel.

Wszystkie wymienione rodzaje surowców należą do kategorii surowców nieodnawialnych, zatem ponowne wykorzystanie szkła jest kluczem do zabezpieczenia zasobów w przyszłości. Dbałość o recykling jest nierozerwalnie związana z rozwojem myślenia proekologicznego.

Nie bez znaczenia jest także aspekt ekonomiczny. Koszt wytworzenia nowej butelki jest 2–3 razy wyższy niż koszt recyklingu i 5–10 razy wyższy niż koszt wykorzystania pojemników nadających się do recyklingu. Powszechne wprowadzenie procesów recyklingu może usprawnić gospodarkę i stworzyć nowe miejsca pracy.

Jak na razie poziom recyklingu i ponownego wykorzystania szkła w naszym kraju jest przygnębiająco niski. Według FEVE (Europejskiej Federacji Szkła Opakowaniowego) w 2013 roku jedynie 13% szkła sprzedanego w Rosji zostało poddane recyklingowi. A w Danii, Szwecji i Luksemburgu co najmniej 95% butelek i puszek sprzedawanych w sklepach jest poddawanych recyklingowi!

Pomimo przejściowych trudności recykling stłuczonego szkła i plastikowych butelek, a także wykorzystanie opakowań wielokrotnego użytku to trendy, bez których nie można sobie wyobrazić współczesnej gospodarki. Dziś każdy może pomóc planecie, wzbogacając się nie tylko duchowo, ale także materialnie. Warto o to zabiegać, prawda?