Jaka jest różnica między emalią a farbą?

Nowoczesny rynek materiałów wykończeniowych oferuje ogromną gamę farb i lakierów o podobnych właściwościach i właściwościach. Konsumentowi trudno jest zrozumieć różnicę między emalią a farbą. Sytuację komplikuje fakt, że nie ma między nimi wyraźnego rozróżnienia, ale ten pierwszy trafia do sprzedaży jako odrębny rodzaj produktu z odpowiednim oznakowaniem. Jednak po szczegółowym badaniu widać różnicę - polega ona na cechach kompozycji, niuansach zastosowania i charakterystyce działania.

Jak odróżnić emalię od farby

W szerokim znaczeniu każda farba to kompozycja, za pomocą której można nadać powierzchni określony kolor. Ale w branży naprawczo-budowlanej termin ten z reguły oznacza dyspersję wodną, mieszaniny proszków i olejów wytwarzane na bazie schnącego oleju lub olejów.

Emalia w pierwotnym znaczeniu tego słowa nie jest farbą. Jest to cienka szklista powłoka metalu uzyskiwana w wyniku obróbki w wysokiej temperaturze. Ale farba emaliowa odnosi się do jednego z rodzajów farb i lakierów. Ale w życiu codziennym nazwa produktu jest często skracana i ten rodzaj farb i lakierów nazywa się emalią.

Zarówno farby zwykłe, jak i emaliowe służą nie tylko do celów dekoracyjnych, ale także ochronnych. Kompozycje pomagają zredukować negatywny wpływ na powierzchnię wilgoci, promieni UV i zmian temperatury.

Obydwa rodzaje powłok muszą spełniać następujące wymagania:

całkowicie pokrywają pierwotny kolor obrabianego materiału;
zapewnić dobrą przyczepność do powierzchni;
po wyschnięciu nie uwalniaj toksycznych związków;
posiadają właściwości ochronne i odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Kolejnym podobieństwem pomiędzy farbami i emaliami jest to, że obydwa rodzaje dzielimy na kategorie w zależności od powierzchni, jaką mają być obrabiane. Zarówno jedną, jak i drugą kompozycję można stosować do drewna, metalu, betonu itp.

Emalia różni się od farby następującymi cechami:

Mieszanina. Podstawą emalii jest lakier, w którym rozmieszczone są cząsteczki barwiące, wypełniacze i ukierunkowane dodatki. Farba jest mieszaniną pigmentów, wypełniaczy, dodatków i substancji oleistych (oleje, oleje schnące itp.).
Zamiar. Ze względu na to, że emalia tworzy cienką, błyszczącą warstwę, często wykorzystuje się ją do dekoracyjnego wykończenia. Farby nadają powierzchni bogaty odcień i układają się w gęstszą warstwę, co pozwala niezawodnie chronić obrabiany materiał przed zadrapaniami i innymi uszkodzeniami.
Funkcje użytkowania. Dla ułatwienia aplikacji farby olejne należy rozcieńczyć schnącym olejem, a emalie zwykłym rozpuszczalnikiem.
Gęstość powłoki. Obydwa produkty tworzą jednorodną, nieprzezroczystą powłokę. Ale warstwa szkliwa jest twardsza i bardziej elastyczna.
Odporność na wilgoć i zmiany temperatury. Pod tym względem szkliwo wygrywa, jest mniej podatne na zniszczenie pod wpływem negatywnych czynników.
Zdolność do zachowania koloru. Emalie nie blakną i nawet pod palącym słońcem „zachowują” swój bogaty odcień przez długi czas. Farby są bardziej wrażliwe na promieniowanie ultrafioletowe, a warstwa będzie musiała być częściej odnawiana.
Cena.Koszt powłok w dużej mierze zależy od producenta, regionu dystrybucji, jakości produktu i innych kryteriów. Ale z reguły emalie są droższe.

A także farby emaliowe, w przeciwieństwie do farb olejnych, prezentowane są w szerszej gamie kolorów i odcieni, co pozwala uczynić wystrój bardziej zróżnicowanym i interesującym.

Szkliwo

Farby emaliowe tworzą twardą, często błyszczącą powłokę przypominającą klasyczną emalię. W zależności od cech kompozycji dzieli się je na odmiany, których różnica polega na niuansach użytkowania, odporności na zużycie i innych cechach.

Tak więc farby emaliowe są następujących typów:

Alkid. Są bardzo odporne na warunki atmosferyczne i detergenty. Można go stosować do malowania różnych powierzchni wewnętrznych i zewnętrznych, w tym drewna i metalu. Powłoka jest błyszcząca i błyszcząca.
Alkiduretan i uretan. Charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością i odpornością na zużycie. Z łatwością pokryje kolor powierzchni pomalowanej wcześniej kompozycją olejną, epoksydową lub pentafalową.
Alkid-melamina. Mają podwyższoną wodoodporność i odporność na warunki atmosferyczne oraz charakteryzują się wysokimi właściwościami ochronnymi. Nadaje się do malowania produktów używanych w wilgotnym, gorącym klimacie.
Pentafalowy. Najczęściej do użytku domowego. W zależności od odmiany mają różną odporność na warunki atmosferyczne. To kryterium określa przeznaczenie farby - do prac zewnętrznych lub dekoracji wnętrz.
Glypthal. Charakteryzują się szybkim schnięciem. Jeśli inne rodzaje farb emaliowych całkowicie twardnieją w ciągu 24 godzin, wówczas farby gliftalowe twardnieją w ciągu 6 godzin.
Nitroceluloza (emalie nitro). Stosowany do malowania drewna, metalu i betonu. Charakteryzują się ostrym zapachem acetonu, dlatego często wykorzystuje się je do zabiegów zewnętrznych.
Organokrzem. Nadaje się do wszystkich rodzajów powierzchni. Odporne na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne, posiadają zwiększoną wytrzymałość.

To tylko najpopularniejsze rodzaje farb emaliowych. W zależności od producenta zakres odmian może być znacznie szerszy.

Barwnik

Oprócz podstawowych składników do farb dodawane są dodatkowe składniki, które wpływają na właściwości produktu. Zwiększają np. płynność masy, stabilność i przyczepność pigmentu, zapewniają dodatkową ochronę UV itp. W zależności od towarzyszących składników powłoki dzielą się na szkliwo, mineralne, klejące, emulsyjne itp.

Mieszanki dzieli się także ze względu na ich przeznaczenie:

Dla „płaskiego” wykończenia. Nadaje się do malowania powierzchni z defektami - pęknięciami, nierównościami. Uformuj gęstą, równą warstwę. Ekonomiczny przy obróbce dużych powierzchni.
Dla matowego wykończenia. Podobne do wykończeń „płaskich”, ale mniej trwałe i łatwiejsze do usunięcia z powierzchni.
Aby nadać błyszczący połysk. Charakteryzują się wyraźnym, „lustrzanym” połyskiem i odbijaniem światła. Są bardzo trwałe, ale jeśli na powłoce pojawią się rysy i wgniecenia, są one bardzo zauważalne.
Do półpołyskowego wykończenia. Nadaj połysk powłoce i chroń materiał przed wilgocią. Popularny w placówkach dziecięcych, gdzie ściany, drzwi i meble muszą być często myte.
Do powłoki perłowej. Pod względem połysku stanowią opcję pośrednią pomiędzy farbami błyszczącymi i półpołyskowymi. Trwałe i nie zniszczone przez wilgoć.Ale jednocześnie są mniej odporne na uszkodzenia mechaniczne niż inne.

Na pytanie, co lepiej wybrać, farbę czy emalię, mogą odpowiedzieć tylko profesjonaliści lub doświadczeni sprzedawcy w sklepach budowlanych. Zależy to od przeznaczenia (dekoracja czy ochrona), rodzaju i stanu powierzchni, a także tego, czy konieczne są prace zewnętrzne czy wewnętrzne.