Nie daj się zatruć: jak usunąć rtęć, jeśli termometr pęknie

Rtęć rozsypana na podłodze lub dywanie podczas upadku termometru lekarskiego to utrapienie, z którym spotyka się niemal każdy. W takiej sytuacji należy działać szybko i zdecydowanie, ponieważ toksyczne opary metali są niezwykle niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego. Istnieje kilka sekretów, które pomogą Ci zebrać rtęć ze zepsutego termometru, nie tracąc ani jednej błyszczącej kulki.

Jakie są zagrożenia związane z rtęcią?

W życiu codziennym rtęć może przedostać się do powietrza w jeden sposób – z rozbitego termometru. Wiadomo, że termometr domowy zawiera 1 g ciekłego metalu, a ilość ta nie jest w stanie natychmiast spowodować zatrucia. Jeśli cząstki są szybkie, nie musisz myśleć o problemie.

Niebezpieczne jest, gdy rtęć dostanie się na puszysty dywanik, zabawkę, w szczelinę między deskami parkietu lub zostanie przeniesiona przez kapcie po całym domu, czyli pozostaje niewykryta. Lotny związek, parując, będzie stale zatruwał powietrze i negatywnie wpływał na zdrowie ludzi.

Rtęć dostaje się do organizmu przez drogi oddechowe i osadza się w ważnych narządach. Ostre zatrucie charakteryzuje się rozstrojem jelit, wymiotami, problemami z układem sercowym, metalicznym posmakiem w ustach i łagodną drażliwością.

Objawy zatrucia rtęcią stają się zauważalne dopiero po dwóch–trzech miesiącach, dlatego często mylone są z objawami zwykłego zmęczenia lub zatrucia pokarmowego.Później jednak mogą pojawić się poważne choroby: gruźlica, miażdżyca, nadciśnienie, zajęcie wątroby i pęcherzyka żółciowego oraz zaburzenia psychiczne.

Jak szybko zebrać rtęć z podłogi?

Jeśli termometr pęknie, rtęć można usunąć w następujący sposób:

1. Usuń dzieci i zwierzęta z pokoju, otwórz okno i zamknij drzwi wewnętrzne, ograniczając miejsce zdarzenia. Jest to konieczne, aby domownicy lub futrzane zwierzęta nie przeciągali stopami kulek rtęci po całym mieszkaniu.
2. Na progu należy położyć szmatę nasączoną słabym roztworem nadmanganianu potasu (2 g na 1 litr wody). Wychodząc z pokoju należy dokładnie wytrzeć podeszwy kapci, aby przypadkowo nie pozostały na nich żadne metalowe cząsteczki.
3. Ręce należy chronić rękawicami gumowymi, a narządy oddechowe maseczką jednorazową.
4. Pozostałości rozbitego termometru umieszcza się w szklanym pojemniku z wodą lub roztworem nadmanganianu potasu.
5. Teraz musimy zebrać cząstki metalu tak ostrożnie, jak to możliwe. Aby to zrobić, możesz użyć papieru, taśmy, taśmy klejącej, mokrej waty, pędzla do rysowania lub golenia. Zebrane krople wtrząsa się do słoika z płynem. Strzykawka lub strzykawka z cienką końcówką pomoże usunąć rtęć z pęknięć.

Jeśli zbieranie kulek rtęciowych trwa zbyt długo, należy co 15 minut wychodzić na świeże powietrze.

Słoik z cząstkami metalu zamyka się i wynosi na podwórko lub na balkon.

Rtęć na dywanie

Zadanie zbierania rtęci staje się znacznie trudniejsze, jeśli termometr pęknie na dywanie. Dobrze jest też, gdy dywan ma cienkie włosie, a kłębki są widoczne gołym okiem. W tym przypadku wystarczy zebrać cząsteczki metalu za pomocą taśmy, zwilżonego wacika lub plastra i wrzucić je do słoika z wodą.

Sytuacja jest gorsza, jeśli rtęć dostanie się na puszysty dywanik z długim włosiem, a kulki toczą się pomiędzy włóknami. Zdobycie ich przy użyciu metod sugerowanych powyżej jest prawie niemożliwe, więc będziesz musiał działać inaczej:

• zwiń dywan, ciągnąc krawędzie do środka;
• włóż paczkę do plastikowej torby i wynieś ją na zewnątrz, z dala od pomieszczeń mieszkalnych;
• Dokładnie wstrząśnij dywanem i pozostaw do przewietrzenia.

Lepiej, jeśli dywan wisi na świeżym powietrzu tak długo, jak to możliwe. Dopiero po 3-4 miesiącach produkt ten całkowicie pozbędzie się pyłu rtęci i ponownie stanie się całkowicie bezpieczny dla zdrowia ludzkiego.

Czego nie możesz zrobić?

Istnieje kilka rygorystycznych zakazów, które należy znać i przestrzegać podczas czyszczenia rtęci z podłogi. W przeciwnym razie wszystkie wysiłki włożone w wyeliminowanie konsekwencji pójdą na marne, a obszar zanieczyszczenia tylko się zwiększy.

• Wietrząc pomieszczenie, należy unikać przeciągów. W przeciwnym razie kulki rtęci mogą rozproszyć się po całym mieszkaniu.
• Nie należy usuwać rtęci za pomocą odkurzacza. Cząsteczki osadzone w filtrach i na wewnętrznej powierzchni węża karbowanego będą na długo zatruwać powietrze. Po takim czyszczeniu odkurzacz będzie musiał zostać potraktowany specjalnymi środkami lub wysłany na wysypisko śmieci.
• Nie zaleca się zbierania toksycznego metalu za pomocą miotły. Pręty rozbiją nieporęczne kulki na mniejsze, a obszar infekcji tylko się zwiększy.
• Jeśli toksyczny metal dostanie się na tapicerkę mebli tapicerowanych, zwinie się w fałdy i nie będzie można go wykryć, należy wezwać specjalny serwis w celu utylizacji odpadów rtęciowych.
• Nie używaj pralki do czyszczenia ubrań, w których zebrała się rtęć. Lepiej natychmiast wyrzucić takie tekstylia.

W żadnym wypadku nie należy wrzucać perełek rtęci do toalety.Metal pozostający na powierzchni rur kanalizacyjnych będzie stale zatruwał powietrze w pomieszczeniu.

Co zrobić po usunięciu rtęci?

Gdy tylko rtęć zostanie zebrana z podłogi, należy zdezynfekować miejsce wypadku i pomyśleć o własnym bezpieczeństwie. Przecież nawet krótkotrwały kontakt z substancją toksyczną może powodować nieprzyjemne konsekwencje.

1. Aby oczyścić miejsce rozlanej rtęci, należy przygotować roztwór z 5 litrów wody i 10 g nadmanganianu potasu i dobrze spłukać podłogę.
2. Następnie powierzchnię wykładziny podłogowej traktuje się roztworem mydła i sody, który przygotowuje się w następujący sposób: wetrzeć mydło do prania, dodać wodę i mieszać aż do całkowitego rozpuszczenia. Następnie dodaj wodę do 10 litrów, dodaj 100 g sody. Rozwiązanie to nie tylko myje podłogi, ale także czyści buty i rękawiczki.
3. Po oczyszczeniu dobrze byłoby umyć zęby, przepłukać usta, wypić węgiel aktywowany, a następnego dnia wypić dużą ilość płynów.

Ani zepsutego termometru, ani nagromadzonej rtęci, ani rzeczy, które zostały wyczyszczone, nie należy wyrzucać do kosza. Wszystko to należy utylizować w specjalny sposób. Dlatego najłatwiej jest zadzwonić do SES i wezwać specjalistę lub samodzielnie zawieźć tam odpady.

Termometr należy przechowywać w zamkniętej apteczce, w miejscu niedostępnym dla dzieci. Jeśli termometr przypadkowo wypadnie Ci z rąk i stłucze się, należy ostrożnie zebrać rtęć i przekazać ją do SES w celu utylizacji. W trudnych przypadkach, gdy nie można było wykryć kulek rtęci, należy wezwać specjalistów do domu.