Garść dzikiej róży na niedobór witamin: korzystne właściwości i przeciwwskazania owocu

Na początku jesieni zaczynają dojrzewać owoce dzikiej róży, których zalety są niewątpliwe wśród lekarzy i tradycyjnych uzdrowicieli. To prawdziwe witaminowe „bomby”. Trudno znaleźć jagody bogatsze w skład chemiczny niż te uprawiane na krzewach róż. Jednak każdy – nawet najcenniejszy – produkt może wyrządzić krzywdę organizmowi, jeśli zostanie nieprawidłowo zastosowany. Zastanówmy się, dlaczego biodra róży są przydatne i jak je prawidłowo przyjmować.

Naturalna różnorodność

Dzika róża to niewielki krzew z rodziny różowatych. W literaturze często nazywana jest różą. Do tej pory botanicy nie ustalili dokładnej liczby gatunków tej rośliny. Niektóre mają aż 400 owoców róży, inne - od 300 do 500. Poszczególne rodzaje różnią się znacznie zawartością witamin, minerałów i kwasów organicznych.

Roślina jest szeroko rozpowszechniona w regionach o klimacie umiarkowanym i subtropikalnym.

W Europie Środkowej, zwłaszcza w Rosji i innych krajach byłego ZSRR, w celach leczniczych powszechnie wykorzystuje się następujące odmiany:

• Dzika róża (Rosa majalis)

Najczęstszy typ. Krzew osiąga 2 metry wysokości, ma cienkie, błyszczące gałęzie z cierniami zakrzywionymi w dół. Owoce są czerwone lub jasnopomarańczowe, z działkami. Wyróżniają się dużą zawartością beta-karotenu w miąższu i witaminy E w nasionach.

• Róża psia (Rosa canina)

Krzew o dużej liczbie cierni, grubych pędach i jasnopomarańczowych, podłużnych owocach. Surogat herbaty otrzymuje się z młodych liści rośliny, a surogat kawy otrzymuje się z nasion. Skład witaminowy owoców nie jest tak różnorodny jak w przypadku Rosa majalis. Jednak Rosa canina ma doskonałe działanie żółciopędne. Z owoców rośliny farmaceutyczne wytwarzają wodny napar, który jest częścią leku „Holosas”. Ten ostatni stosuje się w leczeniu zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia wątroby i innych chorób wątroby.

• Dzika róża Beggera (Rosa beggeriana)

Bardzo piękna roślina o białych kwiatach, która woli rosnąć w regionach o ciepłym klimacie. Spośród wszystkich rodzajów owoców róży uważany jest za lidera pod względem zawartości witaminy C. Stężenie tej substancji w świeżych owocach wynosi 7–20%.

• Dzika róża (Rosa accularis)

Dzika róża jest szeroko rozpowszechniona w regionach o chłodnym klimacie, a także zapuszcza korzenie w górach. Ma łukowate pędy, bardzo cienkie ciernie i różowo-fioletowe kwiaty. Owoce zawierają do 1,5% witaminy C i są bogate w żelazo i flawonoidy. Płatki zawierają duże stężenie olejku eterycznego i ze względu na przyjemny smak często je się je na surowo. W jakuckiej medycynie ludowej od dawna podawano pacjentom cierpiącym na czerwonkę wywar z korzeni róży accularis.

Skład chemiczny różnych części dzikiej róży

Do celów leczniczych nadają się wszystkie części dzikiej róży. W dalszej części artykułu przyjrzymy się, jakie korzystne substancje zawarte są w owocach, liściach, kwiatach, gałęziach i korzeniach rośliny.

Owoc

Maksymalna ilość witamin skoncentrowana jest w owocach róży. Poniższa tabela przedstawia substancje występujące w Rosa majalis.

Tabela 1. Witaminy w majowej róży

Liście

Z liści dzikiej róży przygotowuje się wywar leczniczy lub herbatę. Są bogate w witaminę C, flawonoidy i garbniki.

Płatki

Najwyższa zawartość olejku eterycznego w płatkach dzikiej róży wynosi 0,02–0,06%, w zależności od rodzaju botanicznego rośliny. Działa ściągająco, bakteriobójczo i przeciwzapalnie na organizm. Płatki dzikiej róży zawierają także flawonoidową kwercetynę, która wykazuje wysoką aktywność przeciwutleniającą. Substancja ta spowalnia proces starzenia i chroni człowieka przed nowotworem.

Korzenie, gałęzie

Korzenie i gałęzie są bogate w garbniki. Te części rośliny są wykorzystywane do celów leczniczych w postaci suszonej, rozdrobnionej.

Wykorzystanie dzikiej róży w celach leczniczych

Dzika róża służy jako surowiec leczniczy do wielu preparatów farmaceutycznych i środków ludowych. Stosowany jest zarówno w profilaktyce chorób przewlekłych, jak i leczeniu indywidualnych dolegliwości. Przyjrzyjmy się, jakie dokładnie korzyści przynosi ta roślina dla organizmu.

Wzmocnienie układu odpornościowego w zimnych porach roku

Najlepszym lekarstwem na zapobieganie ostrym chorobom układu oddechowego jest wywar z dzikiej róży. Napój jest bogaty w witaminy A, C i E oraz flawonoidy, które korzystnie wpływają na układ odpornościowy.

Jak przygotować leczniczy wywar?

1. Weź 3 łyżki. łyżki suszonych owoców róży, posiekać.
2. Zalać surowiec litrem wrzącej wody.
3. Naparzaj płyn w termosie przez 12 godzin.
4. Odcedź bulion. W razie potrzeby dodaj miód do smaku.

Szklankę wywaru z dzikiej róży można pić trzy razy dziennie, najlepiej na pół godziny przed posiłkiem.

Zapobieganie nowotworom złośliwym

Do tego celu najlepiej nadają się świeże owoce lub płatki dzikiej róży. Te części rośliny neutralizują negatywne działanie wolnych rodników, które pojawiają się w organizmie na skutek spożywania „śmieciowej” żywności lub życia w niesprzyjającym środowisku środowiskowym.

Pozbycie się biegunki

Odwar z korzeni dzikiej róży wzmacnia jelita, działa bakteriobójczo, przeciwzapalnie i usuwa toksyny z organizmu. Dlatego najczęściej przyjmuje się go przy infekcjach jelitowych i po prostu w celu pozbycia się biegunki.

Jak przygotować lekarstwo? Weź 40 g suszonych, pokruszonych korzeni, dodaj szklankę wody i gotuj na małym ogniu przez 10-15 minut. Następnie pozostaw na 5 godzin.

Leczenie chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, wątroby, nerek

Nalewka alkoholowa z płatków dzikiej róży ma wyraźne właściwości lecznicze. Główne wskazania do jego stosowania są następujące:

• nieżyt żołądka;
• wrzód żołądka;
• zapalenie dwunastnicy;
• zapalenie wątroby;
• zapalenie pęcherza;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• choroba kamicy moczowej;
• zapalenie dziąseł, ból zęba.

Aby przygotować nalewkę, należy zalać szklankę suszonych płatków litrem wódki i odstawić w ciemne miejsce do zaparzenia. Po miesiącu odcedź i przechowuj w lodówce. Stosować po rozcieńczeniu: 30 kropli na szklankę wody.

Gojenie się ran

Z nasion dzikiej róży pozyskuje się cenny olej, który ma właściwości regenerujące. Produkt zawiera dużą ilość witamin A i E. Stosuje się go zewnętrznie w następujących przypadkach:

• płytkie nacięcia;
• popękane sutki u kobiet karmiących;
• oparzenia;
• odleżyny;
• wyprysk;
• owrzodzenia troficzne.

W aptece można kupić lek „Karotolin”, którego podstawą jest olejek z dzikiej róży. Preparat stosuje się zewnętrznie przy chorobach skóry i górnych dróg oddechowych oraz wewnętrznie przy niedoborach witaminy A w organizmie.

Szkody i przeciwwskazania do stosowania dzikiej róży

Wystarczy spożywać do 10 owoców dzikiej róży dziennie. Przekroczenie dawki może spowodować uszkodzenie organizmu, w szczególności może wystąpić przedawkowanie rozpuszczalnych w tłuszczach witamin A i K. Jest to obarczone następującymi skutkami ubocznymi:

• nudności wymioty;
• suchość, swędzenie i łuszczenie się skóry;
• zwiększone wypadanie włosów;
• ból głowy;
• zgęstnienie krwi;
• krwotoki podskórne.

U kobiet w ciąży przedawkowanie witaminy A może powodować patologie wewnątrzmaciczne płodu. Dlatego w czasie ciąży produkt należy stosować ostrożnie – a najlepiej po konsultacji z lekarzem.

Owoce dzikiej róży zawierają dużą ilość kwasów i cukrów, dlatego mają następujące przeciwwskazania:

• zapalenie żołądka, wrzód;
• zwiększona kwasowość soku żołądkowego;
• cukrzyca;
• zapalenie trzustki.

Wywarów z liści, korzeni i gałęzi rośliny nie należy pić w przypadku zaburzeń krwawienia lub obecności skrzepów krwi. Nalewka alkoholowa z płatków jest przeciwwskazana w przypadku wysokiego ciśnienia krwi.

Co można przygotować z owoców róży?

Dzika róża to nie tylko surowiec leczniczy, ale także naturalny przysmak. Przygotowuje się z nich soki, kompoty, kwas chlebowy, konfitury, dżemy, marmolady, pianki i napoje alkoholowe.

Duże jagody odmian ogrodowych „Yubileiny”, „Owalne”, „Jabłko” są spożywane na świeżo, ponieważ zawierają dużo cukrów.

Jeśli chcesz zrobić pyszny deser z owoców róży, skorzystaj z jednego z poniższych przepisów.

Dżem z dzikiej róży

Będziesz potrzebować 200 g owoców róży, wodę i szklankę cukru:

1. Po usunięciu działek z owoców należy je umyć. Przełożyć do rondla.
2. Napełnij wodą tak, aby zakryła jagody na 3 cm.
3. Umieścić na kuchence i doprowadzić do wrzenia.
4. Gotuj na średnim ogniu, aż owoce zmiękną, okresowo usuwając pianę.
5. Zmiażdż jagody, umieść je na durszlaku i poczekaj, aż płyn spłynie.
6. Miąższ przetrzyj przez sito, aby usunąć nasiona i skórkę. Otrzymasz jednorodną masę.
7. Wsyp do niego szklankę cukru i wlej 3 łyżki. łyżki wody.
8. Umieść mieszaninę na ogniu i gotuj, aż zgęstnieje.
9. Puree wlać do wysterylizowanego słoika i zwinąć.

Dżem z dzikiej róży

Do zrobienia dżemu potrzebne będzie 0,5 kg świeżych jagód i 1 kg cukru.

1. Owoce umyj, przekrój na pół, usuń nasiona i działki.
2. Umieścić w rondlu i zalać wodą. Doprowadzić do wrzenia.
3. Odcedź jagody i umieść je na durszlaku.
4. Pozostały płyn wymieszaj z cukrem i podpal. Doprowadzić do wrzenia.
5. Dodajemy owoce i gotujemy do uzyskania gęstej konsystencji.
6. Pod koniec gotowania do masy dodać odrobinę soku z cytryny (do smaku) i wymieszać.
7. Dżem z dzikiej róży przełóż do wysterylizowanych słoików i zamknij.

Zatem dzika róża jest naturalnym kompleksem witamin i minerałów. Zawarte w nim dobroczynne substancje doskonale się wchłaniają, wzmacniają organizm, zapobiegają chorobom przewlekłym i złemu nastrojowi. Największą wartość dla zdrowia większości ludzi mają owoce i płatki ze względu na ich bogaty skład chemiczny. Najważniejsze, aby nie nadużywać napojów i leków na bazie dzikiej róży, aby nie spotkać się z przedawkowaniem witamin.