Jak sprawdzić naturalność czerwonego kawioru w 2 minuty w domu i w sklepie?

Kawior to drogi i najczęściej podrabiany przysmak. Kupując go, aby rozpieszczać siebie i bliskich pysznymi naleśnikami czy kanapkami, za każdym razem ryzykujesz natknięciem się na podróbkę, dlatego pamiętaj, jak sprawdzić w domu naturalny kawior czerwony.

Jakiego koloru jest naturalny kawior?

Wygląd kawioru może wiele powiedzieć o jego jakości. Dla osoby, która chce zrozumieć, czy produkt przed nią stoi, jest produktem naturalnym, czy podróbką, główną wytyczną będzie kolor.

Podróbkę czarnego kawioru najłatwiej rozpoznać po pomalowaniu go prawie zawsze na kolor czarny lub czarny z niebieskim odcieniem, uzyskanym przy użyciu tuszu z mątwy i węgla aktywnego. Naturalna barwa jest znacznie jaśniejsza – w zależności od gatunku ryby może być brązowa, ciemnoszara, szaro-oliwkowa, niektóre odmiany mają także złocisty odcień.

Uwaga: kawior z halibuta, który często sprzedawany jest jako czarny, w rzeczywistości nie jest czarny – ma raczej kremowy kolor.

Trudniej jest zrozumieć czerwony kawior, ponieważ otrzymuje się go z ogromnej liczby ryb, a konkretna odmiana nie zawsze jest wskazana na opakowaniu.

Jeśli producent nadal wyjaśnia tę informację, przyjrzyj się bliżej kolorowi i wielkości zawartości słoika:

• łosoś kumpel powinien być bursztynowo-pomarańczowy, duży;
• kawior z łososia sockeye – ciemnoczerwony, średniej wielkości;
• Łosoś Coho ma bordowy kolor i małą średnicę;
• pstrąg wyróżnia się jasnopomarańczowym kolorem i niewielkimi rozmiarami (nie większymi niż 3 mm);
• Różowy kawior z łososia jest pomarańczowy, rzadziej jasnopomarańczowy i niezbyt duży.

Obowiązkową cechą naturalnego kawioru, czerwonego i czarnego, są tzw. oczy (jądra zarodkowe). Nauczyli się także podrabiać, ale proces ten zwiększa koszty i komplikuje technologię, więc „podziemni” fałszerze go ignorują.

Jakość określamy smakiem

Smak kawioru różni się w zależności od odmiany i sposobu solenia. Ale w każdym razie powinien być świeży, bez obcych smaków. Nadmiar soli nie zawsze oznacza podróbkę, ale zawsze jest oznaką taniego produktu niskiej jakości.

Każde jajko można porównać do jaja kurzego – ma cienką, ale dość gęstą skorupkę, wewnątrz której znajduje się półpłynna masa białkowa. Dlatego też prawdziwy pęka w ustach przy lekkim naciśnięciu zębami i językiem, w przeciwieństwie do fałszywego, który można gryźć i żuć.

Weryfikacja metodami tradycyjnymi

Naturalność kawioru najłatwiej sprawdzić za pomocą wrzącej wody – wystarczy włożyć 5-10 jajek do szklanki i zalać je bardzo gorącą wodą. Ponieważ produkt naturalny składa się głównie z białka, to samo białko ulegnie denaturacji (innymi słowy „zwarciu”). Woda w szklance natychmiast stanie się mętna i biaława. Podróbka z żelatyny lub agaru-agaru pod wpływem wrzącej wody rozpuści się tylko nieznacznie, a na powierzchni wody pojawią się krople roztopionego tłuszczu.

Metoda gorącej wody jest wygodna w użyciu w domu. Jeśli wybierasz się na rynek lub do sklepu, zabierz ze sobą butelkę 3% roztworu nadtlenku wodoru (sprzedawana w dowolnej aptece).Substancja ta powoduje również denaturację białek - wystarczy położyć kilka jajek na łyżce, zalać je nadtlenkiem i odczekać minutę lub dwie.

Czy można jeść podróbki?

Z reguły kawior „sztuczny” wytwarza się z całkowicie jadalnych składników - bulionu rybnego, żelatyny, barwników spożywczych i aromatów. Jeśli jednak nie jest to imitacja kawioru z odpowiednim oznaczeniem na etykiecie, ale podróbka, lepiej powstrzymać się od spożycia takiego produktu z kilku powodów:

• nie wiadomo, kto prowadzi produkcję i w jakich warunkach sanitarnych;
• nie można poznać prawdziwego składu;
• istnieje możliwość, że producent nie kontroluje terminów ważności i warunków przechowywania surowców.

Naturalność kawioru łatwo sprawdzić w domu. Nie wymaga to drogich odczynników ani skomplikowanego sprzętu, dlatego zanim kupisz ten produkt lub zanim położysz go na stole, koniecznie wykonaj jeden z sugerowanych testów.