Jaka jest różnica między cielęciną a wołowiną: 10 różnic
Wołowinę często sprzedaje się pod przykrywką cielęciny, nigdy odwrotnie. Dobrze by było, gdyby gospodynie domowe znały różnicę między cielęciną a wołowiną, aby nie przepłacać. Mięso dojrzałej krowy jest zwykle znacznie tańsze niż mięso cielęcia. Różnica polega na tym, że wołowina jest twardsza, ma specyficzny aromat i jest jasna lub ciemna. Cielęcina wytwarzana jest z młodych krów (cieląt) i uznawana jest za pyszny, dietetyczny produkt: delikatny, lekkostrawny, z dużą ilością białka.
Jak odróżnić cielęcinę od wołowiny?
O ile sprzedawca nie będzie miał zamiaru oszukiwać kupujących farbując wołowinę i mocząc ją w „podstępnych” roztworach, identyfikacja cielęciny nie będzie trudna. Różnica jest szczególnie widoczna przy porównaniu dwóch kawałków mięsa. Zdjęcie:
Proszę zwrócić uwagę na różnice w tabeli:
Wołowina | Cielęcina | |
Zrobiony z | młode i dorosłe bydło | cielęta |
Cechowanie | MB, MK – byk młody, byk wykastrowany;
MT – młoda jałówka; MKT – młoda krowa pierworodna; VK, VB – dorosła krowa, byk |
T – łydka;
TM – cielę mleczne |
Kolor mięsa | od jasnoczerwonego po bogaty burgund | mleczny róż i róż |
Struktura | włóknisty, gęsty, może zawierać zauważalną ilość tłuszczu, ze ścięgnami, błonami, dużymi włóknami podłużnymi | delikatne, włókniste, z niewielką lub żadną warstwą tłuszczu |
Gruby kolor | biały lub żółty | tylko biały |
Zapach | bogaty, z nutami orzechowymi | mlekowy |
Funkcje gotowania | kilka stopni wysmażenia | niski ogień
długie gotowanie dodatkowy tłuszcz dla soczystości (farsz) |
Kolor po obróbce cieplnej | ciemnobrązowy, czerwonobrązowy | jasnobrązowy, piaskowy |
Smak | bogaty, charakterystyczny dla wołowiny | słabe, delikatne, mleczne, chude mięso |
Znakomite danie | krwisty stek | Cotoletta, sznycel cielęcy wiedeński, cielęcina „Orłow” |
Różnica w filmie:
Wołowina – co to jest i jaki to rodzaj?
Co ciekawe, po nazwie mięsa często można odgadnąć, z jakiego zwierzęcia pochodzi: cielęcina z cielęcia, jagnięcina z barana, wieprzowina ze świni. I tylko w przypadku wołowiny wszystko nie jest takie oczywiste. Ale jest wyjaśnienie:
„Wołowina” to popularna słowiańska nazwa krów i byków. Zatem „post” oznacza niejedzenie mięsa w czasie Wielkiego Postu i „przerwanie postu”.
Wołowinę je się w większości krajów świata, z wyjątkiem Indii, gdzie krowa jest uważana za świętą. Zawiera wysokowartościowe białko, wiele cennych witamin i minerałów (B12, żelazo).
Wołowina marmurkowa uważana jest za najcenniejszą. Chudy miąższ w nim przeplata się z najdelikatniejszymi żyłkami tłuszczowymi, które gotują się podczas obróbki cieplnej i sprawiają, że smak wołowiny jest zaskakująco soczysty i delikatny.
Warto zaznaczyć, że nie każdy lubi wołowinę. Często można usłyszeć, że mięso krowie jest suche, twarde i ma bardzo specyficzny zapach.
Smakosze twierdzą, że wołowina jest wyjątkowo smaczna, jeśli jest tylko lekko podsmażona.
W tym przypadku ogromne znaczenie ma jakość kawałka, która zależy od wielu parametrów: rasy bydła, warunków utrzymania, paszy, wieku, prawidłowego dojrzewania mięsa po uboju itp. itp.
Miękkość, soczystość i cena wołowiny w dużej mierze zależą od części tuszy, z której została wycięta. Uwaga na schemat:
Co warto wiedzieć o cielęcinie?
Cielęcina pozyskiwana jest z bydła płci męskiej i żeńskiej w wieku od 3 do 8 miesięcy. Odrębnie izolowana jest cielęcina mleczna, uzyskana z cielęcia mlecznego w wieku od 2 tygodni do 3 miesięcy.
Przez długi czas na Rusi jedzenie cielęciny uważano za grzech. Cytat z książki M. Zabylina „Naród rosyjski, jego zwyczaje, obrzędy, legendy, przesądy i poezja”, 1880:
„Jedzenie cielęciny to grzech”.
Chłopi widzieli sens w zakazie. Krowy pozbawione mamek traciły mleko. Cielę mogło wyrosnąć na byka przeznaczonego na nasiona lub jałówkę do hodowli i produkcji mleka. Sami chłopi nie jedli cieląt, ale sprzedawali je bojarom po wysokiej cenie. Od połowy XVIII w. w świątecznym menu arystokratów pojawiały się różnorodne dania z cielęciny. Ale stosunek do nich był inny, czasem nawet nikczemny.
Mięso młodego cielęcia nie ma wyraźnego smaku i zawiera mało tłuszczu. Aby go nie wysuszyć ani nie rozgotować, należy zastosować specjalne metody gotowania.
- Najlepsze części łydki to okolica łopatkowa, barkowa, biodrowa, lędźwiowa (zad) i grzbietowa.
- Krawędzie klatki piersiowej, szyi i boków są prawie tak samo dobre.
- Cielęcina III klasy – udo i przedramię. Są najtwardsi.
Z cielęciny najwyższej klasy powstają pyszne eskalopki, kotlety i medaliony zapiekane w dużych kawałkach mięsa. Udziec i golonka nadają się do bulionów, gulaszu, flanka nadaje się do mięsa mielonego i gotowanego.
Cielęcina często występuje w kuchni włoskiej i francuskiej.
Pytanie odpowiedź
Czym różni się od wieprzowiny?
Wieprzowina sprzedawana jest razem ze smalcem. Nie powinien mieć kontaktu z wołowiną i cielęciną. Mięso wieprzowe różni się od wołowiny wyższą zawartością tłuszczu, mniejszą sztywnością, włóknistością i jasną barwą. Wieprzowina, podobnie jak cielęcina, jest różowa, ale z szarawym odcieniem.Po usmażeniu wołowina staje się brązowa, a wieprzowina szara. Od cielęciny różni się dużą liczbą warstw tłuszczu, luźnymi i cienkimi włóknami otoczonymi miękkim tłuszczem oraz charakterystycznym zapachem.
Co lepsze?
Najwyżej oceniane są cielęcina mleczna i wołowina marmurkowa. Mają doskonałe walory smakowe i odżywcze. Wołowina jest często lepszej jakości niż cielęcina. Wołowina z młodych zwierząt kategorii „super” klasy „A” jest smaczniejsza i bogatsza w smaku. Ponadto każde mięso musi być odpowiednio przygotowane i użyte do potraw, do których jest odpowiednie.
Najważniejszą różnicą między wołowiną a cielęciną jest wiek. Stąd wynikają wszystkie pozostałe różnice między nimi: mięso młodego cielęcia jest delikatniejsze, bardziej różowe, mniej tłuste i chude. Jednocześnie trudniej jest go ugotować smacznie. Z półsurowej cielęciny szybko staje się sucha i twarda jak podeszwy.